گلدن لایف

 

ناخن های شکننده یک اختلال شایع ناخن است که عمدتاً زنان بالای 50 سال را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان شیوع تخمینی آن تقریباً 20 درصد در جمعیت عمومی است. با زبری سطح صفحه ناخن، شکنندگی و پوسته شدن ظاهر می شود. 
با توجه به کالج پوستی استئوپاتی آمریکا (AOCD)، ناخن های شکننده در زنان بیشتر از مردان است.
ناخن های شکننده – ناخن های شکننده با زبری و تیرگی سطح صفحه ناخن مشخص می شوند. لایه‌برداری لایه‌ای (onychoschizia) یا شکاف (onychorrhexis) ممکن است در حاشیه انتهایی صفحه ناخن وجود داشته باشد.

علت داشتن ناخن های ضعیف و شکننده 

علل شکنندگی ناخن عبارتند از:

• پیری
• بارداری
• درماتوزهای همراه (مانند اگزما، آلوپسی آره آتا)
• اختلالات سیستمیک (مانند بیماری شریانی محیطی، کم خونی فقر آهن، اختلالات تیروئید و غدد درون ریز)
• قرار گرفتن در معرض محیطی (به عنوان مثال، قرار گرفتن در معرض کار مرطوب در معرض مواد شیمیایی [حلال ها، قلیایی ها، اسیدها]، استفاده از لوازم آرایشی ناخن [لاک ناخن، پاک کننده های ناخن، مجسمه سازی ناخن، استفاده از ژل های اکریلیک])
• میکروترومای مکرر (شغلی)
• داروها (مانند رتینوئیدها، عوامل شیمی درمانی)
• ایدیوپاتیک(بی علت مشخص)

روش های درمانی ناخن های ضعیف و شکننده

درمان ناخن های شکننده شامل درمان بیماری زمینه ای است. اجتناب از تماس با مواد شوینده، حلال‌ها، محرک‌های خارجی و ضربه (مثلاً استفاده از دستکش برای کارهای خیس و کارهای روزمره). پرهیز از مانیکورهای تهاجمی؛ و مرطوب کردن ناخن ها با نرم کننده ها.

تقویت ناخن با درمان های خانگی

درمان ها و داروهای محدودی برای ناخن های شکننده وجود دارد. یک پزشک ممکن است به سادگی مصرف مکمل برای تقویت ناخن توصیه کند.

با این حال، نکات مراقبت در خانه زیر ممکن است به تقویت ناخن ها کمک کند.

استفاده از سفت کننده ناخن

برای افرادی که ناخن های نرمی دارند، استفاده از یک لایه لاک شفاف یا سایر محصولات ناخن ممکن است به افزایش استحکام ناخن در طول زمان کمک کند.

مرطوب کننده

افرادی که ناخن های خشک دارند ممکن است بخواهند از مرطوب کننده روی دست ها و ناخن های خود استفاده کنند. آنها می توانند این کار را در روز یا شب قبل از خواب انجام دهند. افزایش رطوبت می تواند به خشکی ناخن کمک کند تا شکنندگی کمتری داشته باشد.

پوشیدن دستکش

استفاده از دستکش هنگام شستن ظروف یا استفاده از محصولات پاک کننده می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر و تقویت ناخن ها کمک کند.

نقش تغذیه در تقویت ناخن  

 

بستر ناخن دائما باعث ایجاد بافت ناخن می شود و دریافت کافی ویتامین، مواد معدنی و مواد مغذی به رشد، تشکیل و استحکام سلول های جدید ناخن کمک می کند.
تغییر در ظاهر، بافت یا شکل ناخن ها می تواند نشان دهنده کمبود مواد مغذی باشد.

آهن

آهن مرکز گلبول‌های قرمز خون را تشکیل می‌دهد که اکسیژن را به اندام‌ها و تمام سلول‌های بدن شما - از جمله ناخن‌ها - می‌رسانند.
بدون آهن، اکسیژن به اندازه کافی به سلول منتقل نمی شود.
از آنجایی که اکسیژن برای ناخن‌های سالم مورد نیاز است، کمبود آهن یا کم‌خونی می‌تواند منجر به برآمدگی‌های عمودی در ناخن‌ها شود یا ناخن‌ها ممکن است مقعر یا «قاشقی» شوند.
RDA برای آهن بسته به سن و جنسیت بسیار متفاوت است. توصیه برای مردان 8 میلی گرم در روز است، در حالی که برای زنان 19 تا 50 ساله 18 میلی گرم در روز توصیه می شود. پس از رسیدن زنان به سن 50 سالگی یا یائسگی، نیاز آهن آنها به 8 میلی گرم در روز کاهش می یابد.
بدن آهن موجود در غذاهای حیوانی مانند گوشت گاو، مرغ، ماهی و تخم مرغ را بهتر از غذاهای گیاهی مانند سبزیجات با برگ سبز تیره، بادام زمینی، دانه ها، لوبیاها و سایر غذاهای غنی شده جذب می کند.
با این حال، خوردن یک غذای غنی از ویتامین C همراه با منبع غذایی آهن گیاهی، جذب را بهبود می بخشد. به عنوان مثال، خوردن پرتقال و توت فرنگی در کنار سالاد اسفناج با لوبیا و دانه ها، جذب آهن را بهبود می بخشد.

منیزیم

منیزیم یک ماده معدنی است که در بیش از 300 واکنش در بدن شما، از جمله سنتز پروتئین، که برای رشد ناخن لازم است، دخیل است..
برآمدگی های عمودی در ناخن ها ممکن است نشانه کمبود منیزیم باشد. با وجود در دسترس بودن این ماده معدنی در سراسر جهان، سازمان بهداشت جهانی (WHO) گزارش می دهد که کمتر از 60٪ از جمعیت ایالات متحده مقدار توصیه شده را مصرف می کنند.
RDA برای مردان و زنان به ترتیب 400-420 میلی گرم و 310-320 میلی گرم در روز است.
غلات کامل، به ویژه گندم کامل، منبع غنی منیزیم هستند. سبزیجات با برگ سبز تیره و همچنین کینوا، بادام، بادام هندی، بادام زمینی و لوبیا سیاه نیز منابع خوبی هستند.

پروتئین

ناخن ها عمدتا از یک پروتئین ساختاری فیبری به نام کراتین ساخته شده اند. این همان چیزی است که به ناخن ها استحکام و انعطاف پذیری می دهد. همچنین از ناخن هادر برابر آسیب یا استرس محافظت می کند.
ناخن‌ها توسط سلول‌های مرده تشکیل می‌شوند که بدن با فشار دادن سلول‌های جدید از زیر به بالا، آن‌ها را می‌ریزد.
خوردن پروتئین کافی از طریق رژیم غذایی برای افزایش تولید کراتین و در نتیجه ایجاد ناخن های قوی ضروری است، در حالی که مصرف کم پروتئین ممکن است باعث ضعیف شدن ناخن ها شود.
RDA برای پروتئین 0.36 گرم در هر پوند (0.8 گرم به ازای هر کیلوگرم) از وزن بدن در روز است. این تقریباً معادل 55 گرم پروتئین در روز برای یک فرد 150 پوندی (68 کیلوگرمی) است.
پروتئین را می توان در غذاهای حیوانی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ و لبنیات و همچنین غذاهای گیاهی مانند سویا، حبوبات، لوبیا، عدس، آجیل، دانه ها و غلات کامل یافت.

بیوتین

بیوتین یک ویتامین B کمپلکس است که به عنوان ویتامین B7، کوآنزیم R و ویتامین H نیز شناخته می شود.
به رشد سلول های سالم کمک می کند و به متابولیسم اسیدهای آمینه سازنده پروتئین که برای رشد ناخن ضروری هستند کمک می کند.
غذاها و مکمل های غنی از بیوتین ممکن است به تقویت ناخن های شکننده کمک کنند. چند مطالعه کوچک از استفاده از مکمل بیوتین در این زمینه حمایت می کنند.
یک مطالعه بر روی 35 نفر با ناخن های شکننده نشان داد که 2.5 میلی گرم بیوتین در روز به مدت شش هفته تا هفت ماه باعث بهبود علائم در 63 درصد از شرکت کنندگان شد.
کمبود این ویتامین به ندرت اتفاق می‌افتد و در حالی که هیچ مقدار توصیه‌شده رژیم غذایی (RDA) برای بیوتین وجود ندارد، توصیه مصرف کافی (AI) برای بزرگسالان 30 میکروگرم در روز تعیین شده است.
بیوتین بیشترین غلظت را در گوشت‌های اندام مانند جگر دارد، اما می‌توان آن را در زرده تخم مرغ، لبنیات، مخمر، ماهی قزل آلا، آووکادو، سیب‌زمینی شیرین، آجیل، دانه‌ها و حتی گل کلم نیز یافت.

گروه  ویتامین های B

سایر ویتامین های B نیز برای سلامت ناخن ها مهم هستند. ویتامین B12 در جذب آهن و همچنین رشد گلبول های قرمز نقش دارد. هم آهن و هم B12 برای قوی و سالم نگه داشتن ناخن ها ضروری هستند. کمبود ویتامین B12 می‌تواند منجر به ناخن‌های کاملاً آبی، رنگدانه‌های آبی مایل به سیاه با رگه‌های تیره طولی مواج و رنگدانه‌های قهوه‌ای شود.
به همین ترتیب، فولات یا ویتامین B9 با کمک به تشکیل گلبول های قرمز خون و رشد سلول های جدید برای رشد و سلامت ناخن ها مهم است.
کمبود فولات می تواند باعث تغییر رنگدانه در ناخن های شما شود و آنها را سفت و شکننده کند.
برای جلوگیری از کمبود، بزرگسالان به 2.4 میکروگرم ویتامین B12 و 400 میکروگرم فولات در روز نیاز دارند، اگرچه زنان باردار نیاز بیشتری دارند.
فولات را می توان در سبزیجات سبز تیره، مرکبات، لوبیا، نخود، عدس، آجیل، دانه ها و آووکادو یافت. از سوی دیگر، B12 عمدتاً در غذاهای حیوانی مانند گوشت، مرغ، ماهی، تخم مرغ و لبنیات یافت می شود.

اسیدهای چرب امگا 3

اسیدهای چرب امگا 3 می توانند به روان و مرطوب کردن ناخن ها کمک کنند و ظاهری براق به آنها ببخشند.
این اسیدهای چرب همچنین ممکن است التهاب را در بستر ناخن کاهش دهند، که باعث تغذیه و سلامت سلول هایی می شود که صفحه ناخن را تشکیل می دهند. کمبود اسیدهای چرب امگا 3 می تواند به خشکی و شکننده شدن ناخن ها کمک کند.
هیچ RDA برای اسیدهای چرب امگا 3 وجود ندارد، اما هوش مصنوعی برای مردان و زنان به ترتیب 1.6 گرم و 1.1 گرم در روز است. AMDR می گوید که تا 1.6٪ از کل کالری می تواند از امگا 3 تامین شود. ماهی های چرب مانند سالمون، قزل آلا، خال مخالی، ماهی تن و ساردین با امگا 3 در صدر جدول قرار دارند، اما می توان آنها را در گردو، سویا، تخم مرغ، دانه چیا، دانه کتان و ماهی و روغن بذر کتان نیز یافت.

ویتامین سی

ویتامین C برای تولید کلاژن ضروری است، پروتئینی که به بسیاری از بافت ها شکل، استحکام و یکپارچگی می بخشد و بلوک ساختمانی ناخن، مو و دندان است.
کمبود ویتامین C می تواند منجر به شکنندگی ناخن و همچنین کندی رشد ناخن شود.
ویتامین C یک ماده مغذی ضروری است و نمی تواند توسط بدن تولید شود. مردان به 90 میلی گرم و زنان 75 میلی گرم در روز نیاز دارند.
در حالی که تصور می شود میوه های مرکبات مانند پرتقال، توت فرنگی و کیوی بهترین منابع ویتامین C هستند، فلفل دلمه ای، سبزیجات سبز و گوجه فرنگی نیز سرشار از این ماده مغذی هستند. در واقع، فلفل دلمه ای قرمز بیش از دو برابر یک پرتقال ویتامین C دارد.

روی (زینک)

روی برای بسیاری از واکنش ها در بدن شما از جمله رشد و تقسیم سلول ها مورد نیاز است. مصرف ناکافی روی می تواند به تخریب صفحه ناخن کمک کند و باعث پیدایش لکه های سفید روی ناخن شود. RDA برای روی برای مردان و زنان به ترتیب 11 میلی گرم و 8 میلی گرم در روز است.
پروتئین های حیوانی مانند گوشت گاو، مرغ، ماهی و تخم مرغ منابع غنی روی هستند. با این حال، سویا، نخود، لوبیا سیاه، مغزها (مانند بادام و بادام هندی) و دانه ها نیز حاوی آن هستند.

 

منابع